VALENTINO
• Spring/Summer 2017
- 17 มีนาคม 2560
- 24,947
ณ ช่วงเวลาที่เขาเชื่อว่าความตั้งใจบรรลุผลแล้ว แม้ว่าจะสมบูรณ์เพียงแค่บางส่วนหรือตั้งใจให้ไม่สมบูรณ์ก็ตาม การเปิดเผยแบบร่าง การล้มเลิกบทสรุป และเลือกที่จะปล่อยให้ผู้ชมนั้นมีอิสระในการตีความว่าชิ้นงานนั้นควรเป็นเช่นไร Valentino คอลเลคชั่นฤดูใบไม้ผลิ/ฤดูร้อน 2017 เกิดจากการสำรวจและค้นหาสิ่งต่างๆ นานาด้วยจินตนาการ ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากนิทรรศการที่ The Met Breuer ในนิวยอร์กชื่อว่า Unfinished : Thoughts Left Visible ซึ่งสำรวจแนวคิดของความไม่สมบูรณ์แบบในช่วงเวลา 500 ปีของประวัติศาสตร์ศิลป์ที่ผ่านมา โดยที่ความไม่สมบูรณ์นั้นเกิดขึ้นจากการตัดสินใจแบบกวีศิลป์ หรือการชี้ทางแห่งแสงสว่างได้ด้วยความบังเอิญ
มาเรีย กราเซีย คิอูรี่ (Maria Grazia Chiuri) และ ปิแอร์เปาโล ปิคชิโอลี (Pierpaolo Piccioli) ตั้งโจทย์ให้กับตัวเองว่าจิตใจสามารถเปิดรับให้กับอะไรได้อีก ในขณะที่มือนั้นสามารถสร้างสรรค์อะไรขึ้นมาได้บ้าง ทั้งสองจึงตัดสินใจถ่ายทอดกระบวนการความคิดนี้ โดยใช้เครื่องมือในการค้นหาความหมายด้วยเจตนารมณ์ ผ่านมุมมองของห้องเสื้อที่หยั่งรากลึกในจรรยาบรรณและศิลปะความสวยงามของแบรนด์
และสำหรับครีเอทีฟไดเร็คเตอร์ทั้งสองนั้น ความสวยงามที่เกิดขึ้นในทุกวันนี้เกิดจากความไม่สมบูรณ์แบบในชิ้นงาน โดยใช้แรงบันดาลใจและอ้างอิงจากศิลปินปิกัสโซ (Picasso) ที่ว่าด้วยความไม่สมบูรณ์แบบนั้น คือการต่อชีวิตให้กับสปิริตของความสร้างสรรค์ให้ยังคงอยู่ต่อไปอย่างงดงาม
การแสดงออกในแต่ละส่วนนั้นยากที่จะเข้าถึง ความไม่สมบูรณ์แบบนั้นถูกสื่อให้เห็นอย่างโดดเด่นทั่วทั้งคอลเลคชั่น เริ่มจากผ้าไปจนถึงเดรส และยังเติมเต็มด้วยเครื่องประดับ เป็นความไม่สมบูรณ์แบบที่ถูกลงรายละเอียดลง ที่ต้องมองผ่านสายตาของผู้เชี่ยวชาญเท่านั้นถึงจะมองออก ซึ่งในทัศนะวิสัยนี้จะมองถึงความงามของโครงชุดเสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยลักษณะพิเศษ ภาพเงาโครงเสื้อนั้นถูกกำหนดด้วยแนวคิดของการประยุกต์ดีไซน์ในดีเทลส่วนย่อย เช่น เสื้อเชิ้ต เสื้อเอวจั๊ม เสื้อโค้ทยาวถึงข้อเท้า และกางเกงเอวสูง
ทั้งหมดนี้ทำจากผ้าชนิดเดียวกันทำให้เหมือนกับเป็นเครื่องแบบ การตั้งใจไม่เย็บซับในทำให้เกิดเอฟเฟ็กต์ของการเหลื่อมกันของเนื้อผ้า การเย็บแบบมีเจตนารมณ์ปล่อยให้ดูไม่เนี๊ยบในบางส่วนของงาน ให้ความรู้สึกราวกับว่าเป็นการถูกลืมทิ้งไว้ เครื่องประดับที่ฝังลายด้วยรูปร่างสัตว์ก็ถูกนำกลับมาประยุกต์ใช้ใหม่
ในขณะที่เทคนิคการปักฉลุถูกนำมาใช้สร้างผิวสัมผัสที่ละเอียดอ่อนแทน นอกจากนี้บนตัวรองเท้ายังมีการทิ้งรอยเย็บไว้ เปิดเผยให้เห็นถึงการรวมเข้ากันจากทุกๆ ชิ้นส่วนของรองเท้าอย่างโดดเด่น ซึ่งโทนสีของคอลเลคชั่นนี้ประกอบด้วยสีดำ สีฟ้า สีเทา สีฟ้าแบบย้อม และสีน้ำตาลอ่อนจากผ้าใบ แสดงให้เห็นถึงเจตนาที่มุ่งไปสู่ความสมบูรณ์แบบ
การระบุว่าชิ้นงานเสร็จสมบูรณ์หรือไม่ แม้ว่าบางส่วนยังไม่เสร็จสมบูรณ์ก็ตามนั้น เป็นแผนในการเปิดเผยให้เห็นถึงส่วนสำคัญที่แท้จริงของฝีมือห้องเสื้อศิลป์ Valentino ที่ มาเรีย กราเซีย คิอูรี่ และ ปิแอร์เปาโล ปิคชิโอลี ร่วมกันยกย่องและแชร์แก่นแท้ของวิสัยทัศน์ของทั้งคู่ ร่วมกันปรับเปลี่ยนดีไซน์และสื่อถึงเจตนารมณ์ลงบนชิ้นงานของคอลเลคชั่นนี้อย่างชัดเจนและสมบูรณ์แบบ